Op woensdag 16 november hield Piet de Haan, redactielid van ‘De Sneuper’, op uitnodiging van Stichting Oud Dockum een onderhoudende lezing in de Doopsgezinde/Remonstrantse kerk. Onderwerp van deze avond was ‘Een virtuele rondvaart langs het Binnendiept’ en de zaal zat afgeladen vol!

 
De heer De Haan vertelde enthousiast en met humor over vele zaken die zelfs voor verstokte Dokkum-kenners onbekend terrein waren. Zo verhaalde hij over ‘colfbanen’, oude straatnamen, waar ze gelegen waren en hoe ze ooit aan hun naam waren gekomen. Hetzelfde gold voor diverse oude panden in de Dokkumer binnenstad. Aan de hand van oude kaarten en ander beeldmateriaal liet hij deze eeuwenoude kennis tot leven komen voor de aanwezigen. Piet de Haan heeft gegevens uit het kadaster van 1832 en oude archieven van vóór 1832 aan elkaar weten te koppelen en zo letterlijk oud Dokkum in kaart weten te brengen. ‘Vroeger had je nog helemaal geen huisnummers maar iedereen in de stad wist van elkaar waar ze woonden’.

 
Zo passeerden de oude ‘Hoofdstraat’, oude stegen (‘echter, een rid is geen steeg maar een pad’ aldus Piet), de vijf scheepswerven die Dokkum ooit rijk was, de zestien zomerhuizen op de Bolwerken, (illegale) mestbulten die gelegen waren in het centrum van Dokkum, de naam (of namen) van het Droggersbrugje en de Vrijstraat of de Dúvelshoek de revue. Niet alles is met zekerheid terug te leiden maar dankzij het onderzoek van Piet de Haan is enorm veel informatie boven water gekomen.

 
Vroeger heette het pand wat nu h.c.r. ‘de Posthoorn’ is ‘de Blauwe Clock’, en waar mensen heden ten dage parkeren stond vroeger een gebouw genaamd ‘de Blauwe Valck’. In de Oostersingel liep vroeger een vaartje dat doorstroomde naar het kleine Keereweer, en op deze singel stond ooit een eenarmige wipbrug. Piet vertelde dat in vervlogen tijden gewoon een bewoner van een bepaald pand aan de Oostersingel deze brug bediende. Dit stond specifiek vermeld in de akte van het huis.
Na afloop van de lezing kreeg Piet een fles authentieke Bonifatiusbitter als dank van ons, een bos bloemen van zijn dochter en vele complimenten vanuit de zaal.